خبرگزاری «حوزه»؛ مخالفت های امام خمینی(ره) با رژیم شاهنشاهی، از سوژه های رسانه های گوناگون دنیا در سال های پیش از انقلاب اسلامی ایران بود که در این راستا مصاحبه هایی با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. «خبرگزاری حوزه» در 30 شماره به صورت روزانه به انتشار برخی از این مصاحبه ها می پردازد.

* مصاحبه امام خمينى(ره) با خبرنگار فيگارو

سؤال: افكار عمومى درباره مبارزه رقباى رژيم كنونى از خود سؤال مى كنند كه آيا اين جنبش مذهبى خواهد به سنت اسلامى باز گردد؟

جواب: مخالفين رژيم ايران و قيام كنندگان كنونى ، قربانى تبليغاتى هستند كه آنها را از طبيعت خود بيگانه مى سازد. ما وقتى از اسلام صحبت مى كنيم به معنى پشت كردن به ترقى و پيشرفت نيست ، بلكه برعكس به عقيده ما اساسا اسلام يك مذهب ترقيخواه است ولى ما دشمنان رژيم هايى هستيم كه تحت عنوان تجددخواهى ، روش ديكتاتورى و ظلم را در پيش مى گيرند، اين رژيم ها مانند رژيم شاه ايران ، با عمل خود پيشرفت هاى انجام شده را از هدف اصلى خود منحرف مى كنند و آنها را از چشم برادران و زنانى كه مى بايد از آنها استفاده كنند، مى اندازند و خلاصه آن پيشرفت ها را بى مفهوم مى كنند كه مفهومش از آنها ساقط مى ماند و اما قبل از هر چيز معتقديم كه فشار و اختناق ، وسيله اى براى دست يافتن به پيشرفت نيست .

سؤال : قيام كنونى در ايران ، با جنبش هاى چپ افراطى رابطه دارد يا نه ؟

جواب : ما هميشه از اتحاد با اين احزاب سرباز زده ايم ولى در واقع امروزه تمام مخالفين ايرانى ، تحت لواى مذهب و به نام بيان درست و صحيح اسلام ، سازمان يافته و تظاهر مى كنند و دليل آن هم روشن است ، گروه هاى چپى يا كمونيستى تقريبا از بين رفته اند، آنها نمى توانند در نهضت مردمى كه در جريان است ، هيچ تاثيرى داشته باشند ولى طبعا براى گول زدن افكار عمومى بخصوص در خارج از ايران ، رژيم سعى مى كند چنين تبليغ كند و به همه كسانى كه عليه ديكتاتورى شاه مبارزه مى كنند نسبت ماركسيستى بدهد.

سؤال : ولى علیرغم مقاصدشان ماركسيست ها از عنوان مذهب براى مبارزه ضد رژيم شاه استفاده مى كنند، آيا مذهبى ها را كم كم عقب رانده و احزاب چپ افراطى ، سازماندهى اعتصابات و تظاهرات را در دست مى گيرند و آن را در جهتى كه مى خواهند هدايت مى كنند؟

جواب : به تظاهرات بزرگ اخير نگاه كنيد، افراد مذهبى ، يك ميليون نفر را به حركت درآورده اند و در تمام موارد و در همه جا شعار مذهبى دهند، همان مذهبى كه اين افراد را همواره متشكل كرده و سازمان مى داده و حتى يك بار هم شعارهاى چپ افراطى ديده و شنيده نشده .

سؤال : در مراحل اوليه ، مبارزه عليه رژيم شاه اعتصابات و تظاهرات نسبتا مسالمت آميز داشته است و عليه ارتش و پليس به هيچ وجه اسلحه و سنگ به كار نرفته است ، آيا شما فكر نمى كنيد كه اكنون زمان اين روش نيست ؟ و به طور ديگرى آيا نمى شود عمل كرد؟ مثلا به مبارزه مسلحانه متوسل شد؟

جواب : حتى پس از روز جمعه در تهران كه آنهمه هم كشتار به جا گذاشت ، ما همان شكل مبارزه را حفظ كرديم . همانطور كه دنيا مى داند، قيام ما با وجود ضربه هائى كه خورده است هركز در هم شكسته نشده است و آن قيام با همان روش ادامه دارد ولى از من پرسيده اند آيا وقت تغيير روش و روآوردن به مبارزه مسلحانه به جهت پاسخ دادن به قدرت ارتش كه شاه آن را به كار گرفته است ، نرسيده است ؟ من گفته ام (نه ) معذالك امروزه در اين مورد از خود مى پرسم كه نمى توان تا بى نهايت سينه هاى عريان را جلوى لوله تفنگ قرار داد. تاكنون من رهنمودهاى خود را كه مبنى بر مسالمت آميز بودن عملمان بود تغيير نداده ام ولى شايد مجبور شوم اين كار را بكنم .

سؤال : در واقع عمل شما داراى چه جهتى است و چه رژيمى را مى خواهيد جانشين رژيم شاه كنيد؟

جواب : بدون چون و چرا حفظ رژيم شاه غير قابل قبول است، ما پيوسته با آن مخالف بوده ايم ، سرنگونى آن هدف غير قابل تغيير مبارزه ماست . بعلاوه ، اين شكل حقوقى رژيم نيست كه اهميت دارد، بلكه محتواى آن مهم است . طبيعتا مى توان يك جمهورى اسلامى را در نظر گرفت و اين به آن خاطر است كه فكر مى كنيم شناخت اصيل اسلام، ما را به ترقى جامعه اى كه سرشار از استعدادها و تقواى انسانى و عدالت اجتماعى است راهنمائى مى كند. قبل از هر چيز ما به محتواى اجتماعى رژيم سياسى آينده خود دلبسته ايم .

سؤال : ولى رژيمى كه شما مى خواهيد، آيا دموكراتيك است ؟ مثلا آيا شما موافق آزادى مطبوعات و سيستم چند حزبى و آزادى احزاب و سنديكاها هستيد؟

جواب : ما موافق رژيم آزادى هاى كامل هستيم . بايد حدود رژيم آينده ايران همانگونه كه براى كليه دولت مطرح است ، منافع مجموع جامعه را در برگيرد و همچنين بايد مقيد به شئون جامعه ايرانى باشد، زيرا عرضه يك جامعه غير محدود، يك دستبرد به شرف مردان و زنان آن جامعه مى باشد.

سؤال : آيا در جمهورى اسلامى براى اقليت هاى مذهبى كه در ايران بسيار زياد هستند جائى هست .

جواب : رژيم شاه با اقليت هاى مذهبى رفتارى بهتر از رفتار با مسلمانان ندارد. ما مطمئنا نسبت به عقايد ديگران بيشترين احترام را قائل هستيم . پس از سرنگونى ديكتاتورى و استقرار يك رژيم آزاد، شرائط حيات براى اكثريت مسلمانان و اقليت مذهبى بسيار خوب خواهد بود.

سؤال : حتما رژيم كنونى به دفاع از خودش ادامه خواهد داد، اين رژيم بر چه چيز تكيه خواهد كرد؟ چه كسانى از او پشتيبانى مى كنند؟ و چه چيزى مى تواند به وى امكان دهد تا مخالفين را در هم بكوبد؟

جواب : در درون كشور هيچ نيروئى براى حمايت از ديكتاتورى شاه نيست ، كافى است نگاهى به آنچه در كشور مى گذرد بياندازيم تا متوجه اين امر شويم و اين كار بسيار ساده اى است . در خارج ، ايالات متحده بخصوص از رژيم شاه حمايت مى كنند، اگر آنها دست از حمايت او بردارند، رژيم شاه بلافاصله فرو خواهد ريخت .

سؤال : عليرغم همه اينها شاه مى تواند روى ارتش و بر يك رژيم زور حساب كند، آيا اين احتمالات اساسى است ؟

جواب : در مورد ارتش آنچه اساسى است ساخت آن است كه با رهبرى و سلسله مراتبش مشخص مى شود و تاكنون ارتش تحت رهبرى آمريكا مى باشد. اين ارتش حتى در كادرهاى بالا توسط مستشاران و تكنسين هاى آمريكائى و اداره تقويت شده است و لى در ميان افسران و سربازان تاكنون نشانه بارزى از بيدارى در برابر مبارزات مردمى ديده شده است . فراموش نكنيم كه اينها قبل از هر چيز ايرانى هستند و به هنگام زد و خورد، در روياروشان ايرانيان ديگرى قرار دارند. در مواردى ديده شده است تظاهركنندگان به جاى آنكه به سوى سربازان سنگ پرتاب كنند، گل هديه كرده اند و بسيارى از سربازان كه پس از دريافت گل گريسته اند و در چند مورد سربازان پس از تيراندازى به سوى تظاهر كنندگان خودكشى كرده اند و تا زمانى كه ارتش ايران زير چتر آمريكا قرار گرفته همواره اين وضعيت غم انگيز و تراژدى ادامه خواهد داشت .

منبع: صحیفه نور/ جلد دوم